تأثیر فسفولیپیدهای فعال (برگاپور) بر تغذیه، عملکرد و سیستم ایمنی طیور
نویسنده : دکتر مهدی رضایی
جوجههای گوشتی رشد بسیار سریعی داشته و به همین دلیل به جیرهای با مواد مغذی فراوان نیاز دارند، این نکته در 10 روز اولیه دوره پرورش بسیار اهمیت دارد . تغذیه با میزان کافی انرژی و پروتئین به همراه ترکیبی مناسب از مواد معدنی ضروری و کم نیاز ، به رشد سریع جوجهها منجر شده و سودآوری گله را تضمین میکند. بعلاوه شاخصهای مربوط به عملکرد جوجههای گوشتی مانند افزایش وزن روزانه ، ضریب تبدیل غذایی، طول دوره پرورش و درصد تلفات نیز با اصلاح وضعیت جیره بهبود مییابد.
در مورد پرندگان تخمگذار و مولد، تغذیه فسفولیپیدها علاوه بر تأثیر بر افزایش بازده هضم و جذب مواد مغذی در پرنده، منجر به کاهش سندرم کبد چرب بویژه در مناطق گرمسیری میشود. مکانیسم این عمل به این گونه است که وجود فسفولیپیدها در جیره باعث کاهش فعالیت اسیدهای چرب سنتز شده توسط سیستم آنزیمی میشود و در نهایت سطح تری گلیسیریدهای کبد کاهش مییابد.
همچنین وجود فسفولیپیدها در جیره غذایی باعث بهبود ساختار غشا اسپرم، سیالیت و نیز کاهش حساسیت آن در برابر اکسیداسیون میشود.
این تغییرات به روشهای ذیل باعث بهبود باروری میشود:
افزایش ماندگاری اسپرم
بهبود تماس با مخازن نگهداری اسپرم در مرغ
افزایش لقاح اسپرم و تخمک
تغذیه با فسفولیپیدها یکی از شیوههای رسیدن به گله یکنواخت و سالم خواهد بود. فسفولیپیدها جزء مواددمغذی ضروری بوده و از راههای مختلفی باعث بهبود متابولیسم جانوران میشوند.
از نظر شیمیایی، فسفولیپید عبارتی است که به لیپیدهای دارای فسفر اطلاق میشود. اسید فسفاتیدیک مهمترین بخش فسفولیپیدها میباشد که از گلیسرول 3- فسفات با دو اسید چرب استریفه در کربنهای 1و2 تشکیل شده است. فسفاتیدیل کولین(PC) فسفاتیدیل اتانول آمین (PE)، فسفاتیدیل سرین (PS) و فسفاتیدیل اینوزیتول(PI) مهمترین فسفولیپیدهای موجود در بافتهای حیوانی میباشند.
ساختار فسفولیپیدها دارای دو بخش آبدوست (بخش فسفات یا بخش قطبی) و بخش آبگریز(بخش اسیدهای چرب یا بخش غیرقطبی) میباشد، که همین خاصیت فسفولیپیدها را به مهمترین بخش غشاء سلولی حیوانات تبدیل کرده است. همچنین فسفولیپیدها میتوانند باعث ایجاد امولسیون در هر دو محلول آب در روغن و یا روغن در آب شوند.
وقتی فسفولیپیدها به جیره حیوانات گوشتی اضافه میشوند، باعث اطمینان بالایی از هضم و جذب بهینه لیپیدها و بهبود عملکرد حیوان میگردند. بعد از تفریخ و در ابتدای رشد جوجههای جوان توانایی هضم بخش زیادی از چربی موجود در جیره را ندارند. یکی از دلایل این نقص، کمبود ترشح نمکهای صفراوی ( که باعث ایجاد خاصیت امولسیونی در روده آنها میشوند) و آنزیم لیپاز میباشد.
جوجهها حدوداً تا سن 30 روزگی توانایی هضم و جذب کامل چربی جیره را ندارند، این چربی هضم نشده میتواند باعث ایجاد مشکلاتی در سلامت گله شده که در نهایت عملکرد وزنی آنها را در ادامه دوره پرورش کاهش میدهد. علاوه بر چربیها فسفولیپیدها باعث افزایش قابلیت هضم و جذب پروتئین ، مواد معدنی و ویتامینها در جیره میشوند.
علاوه بر کاهش میزان چربی و کلسترول موجود در عضلات سینه مرغان گوشتی ، فسفولیپیدها باعث کاهش تجمع چربی در محوطه شکمی آنها میشوند، زیرا که تجمع چربی در محوطه شکمی و افزایش ضایعات کشتارگاهی یکی از دغدغه های مهم تولیدکنندگان، صنایع تبدیلی و مصرف کنندگان میباشد.
فسفولیپیدهای تأمین کننده 33 گرم کولین ، 37 گرم فسفر قابل دسترس و اسیدهای چرب ضروری برای رشد طیور میباشند. همچنین جریان انرژی ( انتقال اسیدهای چرب اشباع و اسیدهای چرب غیر اشباع با یک پیوند دوگانه) از سلولهای جذبی روده به خون توسط فسفولیپیدها افزایش مییابد.
فسفولیپیدها بوسیله بهبود انتقال لیپیدها و افزایش جذب آنها توسط کایلومیکرون ها باعث کاهش تجمع آنها در روده میشوند.
فسفولیپیدها از طریق تولید آنتی بادی ها و تحریک سیستم ایمنی( سلولی و همورال ) باعث بهبود سیستم ایمنی طیور میشوند.
فسفولیپیدها به روش های زیر باعث جلوگیری از اکسیداسیون اسیدهای چرب میشوند
1.طولانی کردن روند اکسیداسیون چربیها
2.کیلات کردن(Chelating) فلزات سنگین
3.تجزیه هیدروپروکسیداز بدون اینکه رادیکالهای آزاد تولید شوند.
فسفولیپیدها |
96% |
چربی خام |
85% |
فسفاتیدیل کولین |
24% |
فسفاتیدیل اتانول آمین |
16% |
فسفاتیدیل اینوزیتول |
18% |
فسفر در دسترس |
8/2% |
کولین |
0/3% |
انرژی قابل هضم |
8250 Kcal/ kg |
انرژی متابولیسمی |
7920 Kcal/ kg |
برگاپور(Bergapur) محصولی منحصر به فرد و سرشار از فسفولیپید فعال بوده و میتواند مقادیر مورد نیاز فسفولیپید ضروری را در دسترس پرنده قرار داده و سلامت گله را تضمین کند. جدول(1) آنالیز برگاپور را نشان میدهد.
جدول(1). آنالیز برگاپور
مزایای استفاده ازبرگاپور در جیره عبارتند از:
1. بهبود ساختار متابولیکی و روندهای بیولوژیک به وسیله افزایش فعالیت سلولهای و سنتز آنزیم ها و هورمون ها
2.مشارکت در سنتز لیپوپروتئین ها و انتقال چربی وافزایش انرژی زایی چربیهای موجود در خوراک
3. افزایش رشد و بازده خوراک بوسیله افزایش استفاده از مواد مغذی
4.افزایش تولید تخم مرغ، باروری و تکامل جنین به وسیله تحریک تولید و افزایش سطح هورمونهای تولیدمثلی ، ساختار رحم و ابقا ترکیبات ضروری
5.تضمین سلامت پرنده به وسیله بهبود شرایط کبد ، قلب و سیستم ایمنی و افزایش مقاومت به تنش گرمایی و سایر استرس ها
6. کاهش ایجاد پروزیس ، افت تولید تخم مرغ ، سندروم مرگ ناگهانی و جلوگیری از سندرم کبد چرب در طیور
7. برگاپور باعث افزایش جذب مواد مغذی از محیط روده شده که این عمل منجر به کاهش ویسکوزیته مواد داخل روده شده و به کاهش رطوبت بستر منجر میشود.
8. کاهش مصرف انرژی و افزایش راندمان خروجی دستگاه پرس پلت
اثرات مفید استفاده از برگاپور درجیره توسط آزمایشات زیادی تأیید شده است، و نتایج بهبود عملکرد تولیدی ازطریق اضافه کردن برگاپور به جیره عبارتند از:
بهبود قابلیت هضم چربیها تا 10%
بهبود انرژی قابل هضم چربیها تا 11%
بهبود افزایش وزن تا 14%
بهبود ضریب تبدیل تا 11%
بهبود استفاده از نیتروژن تا 9%
جدول(2) مزیت اقتصادی استفاده ازیک تا 2 کیلوگرم برگاپور در جیره طیور |
|
در مقایسه با نمونههای شاهد |
میزان کاهش |
سطح AME جیره |
50-100 Kcal / Kg |
سطح پروتئین جیره |
%3/0-5/0 |
همچنین مزیت اقتصادی استفاده از یک تا 2 کیلوگرم برگاپور در جیره طیور به صورت زیر است( جدول 2 ).
آزمایشی در کشور آلمان و در مزارعی که سالانه 35 میلیون قطعه پرنده در آن پرورش مییابند انجام شده و در آن فاکتورهای مختلف عملکردی قبل و بعد از تغذیه جوجه های گوشتی با برگاپور اندازه گیری شده است. روش انجام این آزمایش به این گونه است که در مدت 6 ماه اول (3 دوره پرورش ) کل فارم ها با جیرههای فاقد برگاپور تغذیه شده و در 6 ماه دوم یا سه دوره پرورش بعدی با جیرههای حاوی برگاپور تغذیه شدند. نتایج این آزمایش نشان میدهد که افزودن برگاپور در جیره باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی ، کاهش مرگ و میر و افزایش ضریب تبدیل بر اساس معیار اروپایی میگردد.(جدول1)